#สู้เขาสิวะอิหญิง กับหยาดเลือดของเหล่า LGBTQA+
ความเท่าเทียมที่นำมาซึ่งการเรียกร้องสิทธิมนุษยชนของกลุ่ม LGBTQA+ บนถนนสีลมในเดือนมิถุนายนที่ขนานนามว่า Pride Month Parade
“ความเท่าเทียม” คำสั้นๆ สามพยางค์ที่แสดงให้เห็นถึงจุดยืนอันกล้าแกร่งของกลุ่มคนที่เปี่ยมไปด้วยความยุติธรรม แต่ช่างน่าเศร้าที่ในปัจจุบันคำนี้แลดูจะเจือจางจนแทบจะเลือนหายไปจากประวัติศาสตร์
.
เราต่างรู้กันดีว่าในทุกๆ พื้นที่ในโลกนั้นยังขาดความเท่าเทียมอันเป็นพื้นฐานของคำว่า “มนุษย์ ” ที่มีความแตกต่างในทุกๆ จุด ไม่เพียงหน้าตา นิสัย เอกลักษณ์ แต่ยังรวมไปถึงเพศอีกด้วย!
.
เรื่องน่าเศร้านี้มีจุดเริ่มต้นที่ไม่ต่างอะไรจากเรื่องเล่าปากต่อปาก (ที่ไม่ควรเล่าให้เด็กฟัง) ที่เริ่มต้นจากความเจ็บปวดของกลุ่มเพศทางเลือกที่ต่างโดนกดขี่ข่มเหงจากสังคมระบอบความคิดล้าหลังจากยุคไดโนเสาร์ที่มองว่าการเล่นตลกกับเพศสภาพคือเรื่องที่น่าขัน
.
โดยที่ถ้าหากเริ่มตระหนักไตร่ตรองและทำความเข้าใจสักนิด เราจะรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลยที่จะเรียนรู้คำว่า “สิทธิมนุษยชน” และคำว่า “เพื่อนมนุษย์” พร้อมกับการให้ “เกียรติ” อีกฝ่ายไปพร้อมกัน
.
ถึงแม้ตอนนี้เกือบทุกที่จะน่าหดหู่มากเพียงใด แต่กลับไม่ใช่บนถนนสีลมในเดือนมิถุนายน ที่เหล่าเพศทางเลือกที่ถูกขนานนามว่า “LGBTQA+” จะออกมาโลดแล่นเฉิดฉายกันด้วยชุดคอสตูมมากมายไปตั้งแต่นางงาม เฟอร์รี่ คอสเพลย์และอื่นๆ อีกมากมายหลากรูปแบบ พร้อมแต่งแต้มสีสันบรรยากาศเสียใหม่ให้ไม่มีเพียงแค่ 2 สีที่เรียกว่าชายและหญิง ด้วยพาเหรดในเทศกาลอันยิ่งใหญ่ที่เรียกว่า Pride Month Parade
.
นั่นจึงทำให้รอยยิ้มของร้อยคนล้านมุมมองที่ต่างมีความเจ็บปวดเช่นเดียวกันคือเพศที่ยังไม่ถูกยอมรับ เลือกที่จะรวมตัวกันบนท้องถนนที่เต็มไปด้วยบรรยากาศที่ไม่เพียงเต็มไปด้วยความเข้าใจ ปลอบโยน และการฮีลใจ
.
แต่ยังรวมไปถึงความสนุกสนานจากผู้คนมากมาย หลายสถานที่ที่ต่างกรูกันมาด้วยเป้าหมายเดียวกันคือการต่อสู้ที่แทบจะแลกมาด้วยหยาดเลือดกับการไม่ยอมรับจากผู้คนกลุ่มหนึ่ง อันมาด้วยชัยชนะคือความเท่าเทียมและความเป็นมนุษย์จากสังคม เหมือนกับที่เคยมีคนพูดว่า “เราไม่จำเป็นต้องสูงกว่าคนอื่น แต่เราก็ไม่สมควรจะโดนกดทับ”
.
เพราะฉะนั้นเอง วลีที่ว่า “สู้ต่อไปสิวะอีหญิง” ที่เป็นคำติดปากในกลุ่ม LGBTQA+ คงจะไม่ใช่แค่เพียงมีมจากหนังชื่อดังอย่างเรื่องเพลงสุดท้ายเพียงอย่างเดียว แต่เรียกได้ว่าเป็นคำที่คุ้มค่ามากพอๆ กับการเล่นหุ้นเทสล่าและติด # ตามเฟซบุ๊คหรืออินสตาแกรมเลยล่ะ หากคำว่า “ความเท่าเทียม” จะอยู่ใกล้ฝั่งฝันขึ้นแม้เพียงแค่ 0.0001 กิโลเมตรก็ตามที
.
ท้ายที่สุดการรวมตัวกันบนถนนสีลมนั้นจึงไม่ใช่แค่เพียงการเล่นปาหี่ระดับยักษ์ใหญ่ของกลุ่มคน แต่มันคือการแสดงถึงความพยายามที่เผยให้เห็นถึงความตั้งใจ มุ่งมั่น และสปิริตอันยากจะเห็นได้จากผู้คนที่ต้องการยกระดับความเป็นมนุษย์ในสังคมให้สูงขึ้นไม่เพียงแต่ในรุ่นของตัวเองแต่เพียงเท่านั้น แต่ยังส่งต่อสิ่งนี้ไปให้รุ่นหลังเพื่อที่จะได้ไม่ต้องพบเจอความเจ็บปวดเช่นเดียวกับคนในรุ่นเรา หรือลดทอนความเจ็บปวดให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้อีกด้วย
