BKK survival #ถนนทางเดิน

ในกรุงเทพมหานคร เมืองเทพสร้าง มีเด็กมัธยมคนหนึ่งต้องเดินทางไปเรียนพิเศษหลังเลิกเรียน เมื่อเธอเดินออกจากโรงเรียนไม่นาน เธอพบกับทางเท้าแสนแคบอันขรุขระ ทำให้เธอสะดุดพื้นจนเกือบล้ม เธอครุ่นคิดว่าทางเท้าส่วนใหญ่ในกทม.ก็มักจะเป็นแบบนี้ แคบและขรุขระ ถ้าอย่างนี้ผู้พิการหรือผู้สูงอายุคงเดินทางลำบาก หากทางเท้าถูกปรับให้กว้างขึ้น พอสำหรับวีลแชร์ รวมถึงปรับให้เรียบ คงจะดีไม่ใช้น้อย หลังจากนั้นจึงเดินทางต่อไปด้วยรถไฟฟ้า

ระหว่างรอรถไฟฟ้ามาเธอสังเกตเห็นเมฆฝนก่อตัว เธอคงต้องรีบไปให้ถึงที่เรียนก่อนฝนตกซะแล้ว ว่าแต่เมื่อไหร่รถไฟฟ้าจะมาถึงกันนะ ไม่มีตารางเวลารถไฟฟ้าให้ที่ชานชลา หน่อยเหรอ เธอคิดว่าถ้ามีคงจะช่วยให้ผู้คนบริหารเวลาในการเดินทางได้ดีมากขึ้นนะ หลังจากนั้นไม่นานมากรถไฟฟ้าก็มาถึงแล้ว

เธอลงจากรถไฟฟ้าที่สถานีใจกลางเมืองเพื่อทานอาหารก่อนเดินทางไปเรียน สังเกตเห็นฝนที่เริ่มตกแล้ว วันนี้ฝนตกหนักมากน้ำท่วมเลย การที่กทม.ไม่ค่อยมีต้นไม้ดูดซับน้ำเลยทำให้น้ำท่วมง่าย รึเปล่านะ เธอตั้งคำถามกับตนเอง แล้วคิดว่าคงเป็นเช่นนั้น ถ้าปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้นสักหน่อยคงข่วยดูดซับน้ำได้บ้าง ไม่มากก็น้อย

เธอเดินทางต่อด้วยรถไฟฟ้าจนไปถึงสถานีที่เรียนพิเศษ แน่นอนว่าฝนยังคงตกและน้ำยังคงท่วม ยังดีที่เรียนพิเศษของเธออยู่อีกไม่ไกลมาก เธอจึงตัดสินใจเดินจากสถานีไปยังที่นั่น เพราะน้ำท่วมรถจึงติด ถ้าขึ้นรถไปเธอคงไม่ถึงทันเวลาเรียนแน่

เธอค่อย ๆ ก้าวเดินไป รองเท้าเปียกชุ่ม ชุ่มไปจนถึงถุงเท้า สัมผัสได้ถึงน้ำเสียบนทางเท้านิดหน่อย กว่าจะถึงที่เรียนก็หมดสภาพซะแล้ว ฟ้าฝนถนนไม่เป็นใจเอาซะเลย

– นิทานเรื่องนี้ตั้งใจแต่งให้สะท้อนปัญหาเล็ก ๆ ที่เจอได้ในชีวิตประจำวันค่ะ ทั้งฟุตบาท รถไฟฟ้า หรือ จราจร ก็ต่างมีจุดเล็ก ๆ ที่แก้ไขแล้วการใช้ชีวิตคงมีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ ♡