Space Tourism อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอวกาศ

space tourism

SpaceX บริษัทการบินอวกาศของอเมริกา อนุญาตให้เช่ายานอวกาศ Crew Dragon สำหรับการบินในวงโคจรได้ ภารกิจแรก Inspiration4 ได้นำพลเมืองส่วนตัว 4 คน ได้แก่ จาเร็ด ไอแซคแมน, เซียน พรอคเตอร์, เฮย์ลีย์ อาร์เซนโนซ์ และคริส เซมโบรสกี ขึ้นสู่วงโคจรโลกเป็นเวลาสามวันในเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 อีกภารกิจหนึ่งเช่าเหมาลำโดยบริษัทการบินอวกาศของอเมริกา Axiom Space และจะ พานักบินอวกาศหนึ่งคนและนักท่องเที่ยวสามคนไปยังสถานีอวกาศนานาชาติ

บริษัทในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอวกาศทำงานหนักเพื่อพัฒนายานพาหนะใต้วงโคจรที่เหมาะสำหรับการท่องเที่ยว เพื่อตอบสนองต่อความสนใจหลังการบินของติโต การแข่งขัน Ansari X Prize ที่มีรางวัลมูลค่า 10 ล้านดอลลาร์เป็นแรงจูงใจเพิ่มเติมในการพัฒนายานอวกาศ เมื่อ SpaceShipOne ได้รับรางวัลนั้น ปี 2547 Virgin Galactic ก็ได้รับทุนจาก SpaceShipOne และเป็นจุดเริ่มต้นของการบินอวกาศทางพาณิชย์และการท่องเที่ยวในอวกาศ

ในปี 2547 พระราชบัญญัติการแก้ไขการปล่อยอวกาศเชิงพาณิชย์ของสหรัฐอเมริกา (CSLAA) กำหนดแนวทางควบคุมความปลอดภัยในการบินอวกาศเชิงพาณิชย์ ภายใต้การอุปถัมภ์ของ Federal Aviation Administration (FAA) และกฎระเบียบจะมีผลในปี 2023 โดย CSLAA กำหนดให้ FAA เป็นตัวแทนในการปล่อยยานอวกาศ และผู้ประกอบการต้องประเมินการลงจอดและร่วมมือกับ FAA การกำหนดกฎระเบียบความปลอดภัยจะมีผลก็ต่อเมื่อเกิดเหตุร้ายแรง นอกจากนี้, CSLAA กำหนดให้ผู้เข้าร่วมการบินอวกาศแจ้งผู้เข้าร่วมในการบินเกี่ยวกับความเสี่ยงและให้ความยินยอมอย่างมีข้อมูล

ในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอวกาศใต้วงโคจรนี้ เป็นเรื่องยากสำหรับ FAA ในการควบคุมวิธีการออกแบบยานพาหนะของบริษัทต่างๆ หรือประเมินความปลอดภัยของการปล่อยผู้เข้าร่วมการบินอวกาศสู่อวกาศ แม้จะมีความกังวลด้านความปลอดภัยและเกิดอุบัติเหตุระหว่างการบินทดสอบเมื่อปี 2014 ซึ่งทำให้นักบินอวกาศไมเคิล อัลส์เบอรีต้องเสียชีวิต แต่ผู้ประกอบการชาวอังกฤษ ริชาร์ด แบรนสัน เวอร์จิ้น กาแล็กซี ก็ขายที่นั่งได้หลายร้อยที่นั่งในราคา 300,000 ดอลลาร์ต่อที่นั่งสำหรับเที่ยวบินท่องเที่ยวอวกาศใต้วงโคจร การนำผู้เข้าร่วมการบินอวกาศของ Virgin Galactic ขึ้นสู่อวกาศคือ SpaceShipTwo ซึ่งมีชื่อว่า VSS Unity ซึ่งถูกปล่อยจากท่าอวกาศถาวรใกล้เมืองUpham รัฐนิวเม็กซิโก Unity ได้ทำการบินแบบมีลูกเรือเต็มรูปแบบครั้งแรกในวันที่ 11 กรกฎาคม 2021 โดยมีนักบิน David Mackay และ Michael Masucci และผู้โดยสารสี่คน พนักงานของ Branson และ Virgin Galactic Sirisha Bandla, Beth Moses และ Colin Bennett

Blue Origin, บริษัทของ Jeff Bezos, ได้พัฒนายานอวกาศ New Shepard และทำการบินครั้งแรกในกรกฎาคม 2021 พร้อมบุคคลที่สนใจท่องเที่ยวอวกาศ เช่น Jeff Bezos, มาร์คน้องชายของเขา, และ William Shatner ที่มีอายุ 90 ปี ลงจอดในแนวตั้งและเน้นท่องเที่ยวอวกาศในศตวรรษที่ 21 โดยใช้ทรัพยากรทางเอกชน

การพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอวกาศทำให้จำนวนผู้เข้าร่วมการบินเพิ่มขึ้น และการเดินทางในและเกินวงโคจรเปิดทางสู่การสำรวจดวงจันทร์ และเดินทางไปยังดาวอังคาร อุตสาหกรรมนี้เริ่มเป็นฐานะที่เต็มเปี่ยมด้วยความสามารถและเปิดพรมแดนแห่งอวกาศอย่างแท้จริง

https://images.app.goo.gl/EjrpBxwzHQi8Qvcn9

SpaceX

ปลายปี 2025 คือช่วงเวลาที่ NASA ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นช่วงเวลาดำเนินภารกิจ Artemis III ซึ่งจะเป็นการนำนักบินอวกาศกลับสู่ดวงจันทร์เป็นครั้งแรกในรอบ 50 ปี และยานอวกาศหนึ่งเดียวที่ได้รับเลือกให้ลงจอดนักบินอวกาศในภารกิจดังกล่าวก็คือยานอวกาศ Starship ของ SpaceX ที่ผ่านการคัดเลือกในโครงการ Human Landing System (HLS) นั่นอาจหมายความว่า นี่เหลือเวลาอีกเพียงแค่ 2 ปีเท่านั้นที่ SpaceX จะต้องพัฒนายานอวกาศให้สำเร็จ ซึ่งจะกล่าวแบบนี้ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว เนื่องจาก Starship เองก็จะต้องผ่านการทดสอบและได้รับการยืนยันจาก NASA ว่าปลอดภัยสำหรับการปฏิบัติภารกิจ ต้องผ่านการทดสอบยานเปล่าโดยไม่มีมนุษย์ ผ่านการทดสอบเชื่อมต่อกับยานอวกาศ Orionของ NASA ผ่านการทดสอบขึ้นและลงจากผิวดวงจันทร์ อย่างไรก็ดี ณ ปัจจุบันเดือนพฤศจิกายน 2023 SpaceX ยังไม่ประสบความสำเร็จในการนำ Starship ขึ้นสู่วงโคจรจริง ๆ เสียด้วยซ้ำ และด้วยการวาง Timeline ที่กระชั้นชิดเช่นนี้ ทำให้การทดสอบครั้งล่าสุดในช่วงปลายปี 2023 ที่ยังไม่ประสบความสำเร็จตามที่ตั้งเป้าไว้ น่าจะเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร และแม้เราอาจฉลองความสำเร็จที่ค่อยเป็นค่อยไป แต่ความน่ากังวลก็ยังคงเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดี

18 พฤศจิกายน 2023 หลังจากเลื่อนการปล่อย SpaceX มา 24 ชั่วโมง SpaceX ก็ได้ปล่อยจรวด Super Heavy หมายเลข B9 พร้อมกับยานอวกาศ Starship หมายเลข SN25 จากฐานปล่อย Starbase ณ เมือง Boca Chica รัฐเท็กซัส ได้สำเร็จ ณ เวลา ประมาณ สองทุ่มสามนาทีตามเวลาประเทศไทย 

เครื่องยนต์ทั้งหมด 33 ตัวได้ถูกจุดติดอย่างเห็นได้ชัด ไม่เหมือนกับครั้งก่อนที่เครื่องยนต์บางตัวได้ดับไปในระหว่างปล่อย

เป้าหมายของการทดสอบในครั้งนี้คือการบินข้ามโลกประมาณสามส่วนสี่รอบ ใช้เวลาประมาณไม่เกินสองชั่วโมง และให้ยาน Starship ลงจอดบนผิวน้ำบริเวณหมู่เกาะฮาวาย ในขณะที่ตัวจรวด Super Heavy จะถูกบังคับให้ลงจอดนอกชายฝั่งเท็กซัส ในบริเวณอ่าวเม็กซิโก โดย SpaceX ได้ระบุไว้ว่า พวกเขาได้เปลี่ยนการทำงานของ Grid Fin จากเดิมที่ใช้ระบบไฮดรอลิก มาเป็นระบบมอเตอร์ไฟฟ้าแทน ทำให้ลดความซับซ้อนของอุปกรณ์และชิ้นส่วนที่ต้องเคลื่อนไหวไปได้มาก 

3 นาที 20 วินาทีหลังการปล่อย ยานอวกาศ Starship ได้แยกตัวออกจากจรวด Super Heavy ได้อย่างสมบูรณ์ ไม่เหมือนรอบที่แล้วที่จบลงด้วยการระเบิด ทำให้ความหวังในการนำเอา Starship มาใช้ของ SpaceX นั้นใกล้ความจริงมาอีกขั้นหนึ่ง และเราก็ได้เห็นภาพการทำ Hot Stage ที่สวยงามเกิดขึ้น แต่หลังจากนั้น ซึ่งเป็นช่วงที่ Super Heavy จะต้องลงจอด เราได้เห็นภาพจรวด Super Heavy ตกกลับลงมาพร้อมกับเครื่องยนต์บางตัวที่ถูกจุดเพื่อทำ Boost Back Burn และระบบ Reaction Control จาก Cold Gas Thruster ที่คอยปรับทิศทางการหมุนของตัวจรวด จนสุดท้ายได้มีการระบุว่าจรวด Super Heavy ถูกทำลายในระหว่างที่ตกกลับลงสู่ผิวโลก ณ ความสูงประมาณ 90 กิโลเมตร ปรากฎเป็นภาพการระเบิดของตัว Super Heavyทำให้เราไม่ได้เห็นการลงจอดของSuper Heavyอย่างที่ตั้งใจไว้ 

https://images.app.goo.gl/EQFW1p8enoHjUz5r7

Blue Origin

Blue Origin ได้ประกาศแผนที่จะเปิดตัวยานพาหนะใต้วงโคจร New Shepard ในการบินครั้งแรกนับตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุนานกว่า 15 เดือนที่ผ่านมา

ภารกิจดังกล่าวซึ่งมีชื่อว่า NS-24 จะเป็นภารกิจแรกสำหรับนิวเชพเพิร์ดนับตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุในเที่ยวบิน NS-23 เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2565 ซึ่งไม่มีลูกเรือเช่นกัน ปัญหาเกี่ยวกับเครื่องยนต์หลักของยานพาหนะทำให้มอเตอร์ของแคปซูลลูกเรือต้องหยุดทำงานประมาณหนึ่งนาทีหลังจากการยกตัว แคปซูลลงจอดอย่างปลอดภัยในขณะที่โมดูลขับเคลื่อนพัง

บริษัทBlue  Origin กล่าวเมื่อเดือนมีนาคมว่า บริษัทได้สรุปการสอบสวนอุบัติเหตุดังกล่าวแล้ว โดยพบว่าเครื่องยนต์ BE-3PM ในโมดูลขับเคลื่อนประสบความล้มเหลวทางโครงสร้างของหัวฉีด ความล้มเหลวดังกล่าวเชื่อมโยงกับความเสียหายจากความร้อนที่เกิดจากอุณหภูมิในการทำงานสูงกว่าที่ออกแบบไว้

อย่างไรก็ตาม สำนักงานการขนส่งอวกาศเชิงพาณิชย์ของสำนักงานบริหารการบินแห่งสหพันธรัฐใช้เวลา 6 เดือนในการปิดการสอบสวนอุบัติเหตุครั้งนี้ โดยระบุแนวทางแก้ไข 21 รายการเพื่อให้บริษัทดำเนินการก่อนที่จะบินอีกครั้ง 

การดำเนินการเหล่านั้นมีตั้งแต่การปรับเปลี่ยนทางเทคนิคไปจนถึงเครื่องยนต์ไปจนถึง “การเปลี่ยนแปลงองค์กร”

ระหว่างช่วงเว้นช่วงในการเปิดตัว New Shepard Virgin Galactic ได้เริ่มให้บริการเชิงพาณิชย์ด้วยยานพาหนะ suborbital SpaceShipTwo VSS Unity ซึ่งทำการบิน 6 เที่ยว โดย 5 เที่ยวเป็นเชิงพาณิชย์ในเวลาไม่ถึง 6 เดือน อย่างไรก็ตาม Virgin Galactic ได้ประกาศเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ว่าจะเปลี่ยนจากเที่ยวบินรายเดือนเป็นรายไตรมาสในช่วงครึ่งแรกของปี 2024 จากนั้นจึงหยุดทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่ามีทรัพยากรเพียงพอในการพัฒนายานพาหนะย่อยในวงโคจรระดับเดลต้าใหม่ให้เสร็จสมบูรณ์

https://images.app.goo.gl/6jN1zDohokAJrT5A6

Virgin Galactic

 Virgin Galactic จะลดความถี่ของการบินของยานพาหนะใต้วงโคจรปัจจุบัน และหยุดการบินทั้งหมดภายในกลางปี ​​2024 เนื่องจากมุ่งเน้นทรัพยากรไปที่ยานพาหนะรุ่นต่อไป

ผลประกอบการวันที่ 8 พ.ย. ผู้บริหารของบริษัทกล่าวว่าเที่ยวบินของ VSS Unity ซึ่งเสร็จสิ้นภารกิจย่อยเชิงพาณิชย์ครั้งที่ 5 เมื่อวันที่ 2 พ.ย. จะย้ายไปยังความถี่รายไตรมาสโดยเริ่มด้วยภารกิจถัดไป Galactic 06 ในเดือนมกราคม ตามมาด้วย Galactic 07 ในช่วงต้นไตรมาสที่สอง

อาจมีภารกิจที่สามคือ Galactic 08 ประมาณกลางปี ​​แต่ Michael Colglazier ประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ Virgin Galactic กล่าวว่าบริษัทยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำการบินภารกิจนั้นหรือไม่ ก่อนที่จะย้ายบุคลากรและทรัพยากรอื่นๆ ไปทำงานใน Delta- ประเภทของยานพาหนะ

Virgin Galactic ประกาศเมื่อวันที่ 7 พ.ย. ว่าจะเลิกจ้างพนักงานและลดค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เพื่อมุ่งทรัพยากรไปที่กลุ่มเดลต้า ซึ่ง Colglazier กล่าวว่าเป็นกุญแจสำคัญสู่อนาคตของบริษัท บริษัทระบุในคำร้องของสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ว่าจะเลิกจ้างพนักงาน 185 ตำแหน่ง หรือประมาณ 18% ของพนักงานปัจจุบัน

วัตถุประสงค์ในการบินของ Unity คือการสาธิตระบบ แสดงประสบการณ์นักบินอวกาศ และให้การเรียนรู้สำหรับโครงการเดลต้า

Colglazier กล่าวว่าสำหรับเที่ยวบินที่เหลือ Virgin Galactic จะมุ่งเน้นไปที่โอกาสในการสร้างรายได้ที่สูงขึ้น ซึ่งรวมถึงงานวิจัยที่ให้รายได้ต่อที่นั่งมากกว่านักบินอวกาศส่วนตัว เขากล่าวว่าที่นั่งบางที่นั่งอาจถูกขายให้กับนักบินอวกาศส่วนตัวที่ยินดีจ่าย “ราคาพรีเมียม” สูงถึง 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อที่นั่ง เทียบกับราคาปัจจุบันที่ 450,000 ดอลลาร์

การเลิกจ้างและมาตรการลดต้นทุนอื่น ๆ เหล่านั้น พร้อมกับการขายหุ้นในข้อตกลง “ที่ตลาด” ในไตรมาสที่สาม น่าจะทำให้บริษัทมีเงินทุนเพียงพอสำหรับการพัฒนารถยนต์เดลต้าสองคันแรกให้เสร็จสิ้น และเริ่มเที่ยวบินเชิงพาณิชย์ใน ปี 2569 บริษัทได้ข้อสรุป Virgin Galactic สิ้นสุดไตรมาสด้วยเงินสดและรายการเทียบเท่า 1.1 พันล้านดอลลาร์

คาดการณ์ว่ายานพาหนะระดับเดลต้าจะสามารถบินได้สัปดาห์ละสองครั้ง เทียบกับความถี่การบินของ Unity ในแต่ละเดือน ด้วยรถยนต์ของเดลต้าที่สามารถรองรับลูกค้าได้ 6 ราย เทียบกับ 4 รายบน Unity รถยนต์ของเดลต้าแต่ละคันจะสามารถสร้างรายได้ต่อเดือนได้มากกว่า Unity ถึง 12 เท่า

ผู้บริหารกล่าวว่านั่นคือกุญแจสำคัญในการช่วยให้บริษัทบรรลุกระแสเงินสดที่เป็นบวกในปี 2569 ด้วยรายได้ที่เพิ่มขึ้นจากเที่ยวบินของเดลต้า และค่าใช้จ่ายที่ลดลงจากการสิ้นสุดการพัฒนายานพาหนะ

Virgin Galactic รายงานรายรับ 1.7 ล้านดอลลาร์ในไตรมาสที่สามจากการบินอวกาศรวมถึง “ค่าธรรมเนียมสมาชิก” จากลูกค้า และคาดการณ์รายรับ 3 ล้านดอลลาร์ในไตรมาสที่สี่ บริษัทมีผลขาดทุนสุทธิ 105 ล้านดอลลาร์ในไตรมาสที่สาม

https://images.app.goo.gl/Wya8bi927t1VB7hT6

แหล่งอ้างอิง

https://www.britannica.com/topic/space-tourism

https://spaceth.co/starsthip-orbit-test-2-result/

https://spacenews.com/blue-origin-to-resume-new-shepard-suborbital-launches/

https://spacenews.com/virgin-galactic-to-halt-unity-suborbital-flights-by-mid-2024/

ที่มาภาพ

https://images.app.goo.gl/MA2s4fXG7HPXk5xB9

งานเขียนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของวิชา

751309 Macro Economics 2

ซึ่งสอนโดย ผศ.ดร. ณพล หงสกุลวสุ

คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

งานเขียนนี้ เขียนโดย

นางสาวจิดาภา เขื่อนคำ 651610051