Space tourism

Space tourism

การท่องเที่ยวอวกาศ (Space tourism) คือ การเดินทางไปในอวกาศนอกโลก เพื่อนันทนาการ การพักผ่อนและธุรกิจ มีบริษัทท่องเที่ยวอวกาศหลายบริษัทเกิดขึ้น ปัจจุบันการท่องเที่ยวอวกาศมีจำกัดและราคาแพง เช่น มีเพียงองค์การอวกาศรัสเซียเท่านั้นที่ให้บริการแก่นักท่องเที่ยว การท่องเที่ยวผจญภัยในอวกาศใช้บริการนี้ขึ้นไปที่สถานีอวกาศนานาชาติด้วย ยานอวกาศโชยุสขององค์การอวกาศรัสเซีย กำหนดราคาไว้ที่คนละ 20 – 40 ล้านเหรียญสหรัฐ แต่เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2012 มีหลายบริษัทท่องเที่ยวที่ลดราคาสำหรับการท่องเที่ยวอวกาศ ทั้งในระดับต่ำกว่าวงโคจรรอบโลกกับระดับวงโคจรรอบโลก (ขึ้นไปที่สถานีอวกาศนานาชาติ) ด้วยระยะเวลาที่ต่างกัน พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกสบายแก่ผู้ท่องเที่ยวต่างๆ กัน

นาซ่า (NASA) หรือ องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ เป็นหน่วยงานราชการรับผิดชอบในโครงการอวกาศและงานวิจัยห้วงอากาศอวกาศ (Aerospace) ของประเทศสหรัฐอเมริกา มีเป้าหมายในการสำรวจและพัฒนาองค์ความรู้ โดยในปี ค.ศ. 1957 ปล่อยดาวเทียมสปุตนิก 1 ขึ้นไปโคจรในอวกาศเป็นชาติแรก แต่ปฏิบัติภารกิจได้แค่ 3 สัปดาห์ เพราะแบตเตอรี่เสีย จึงตกสู่ชั้นบรรยากาศ ตามด้วย ปี ค.ศ. 1961 ส่งมนุษย์คนแรกคือ ยูริ กาการิน (Yuri Gagarin) โคจรรอบโลก แต่ไปไม่ถึงดวงจันทร์ เพราะโคจรอยู่บนอวกาศแค่ไม่กี่ชั่วโมง

ภารกิจที่ผ่านมานั้น NASA จึงนำข้อผิดพลาดมาพัฒนาเทคโนโลยีให้ไปได้ไกลกว่านี้ จนสุดท้ายจึงเป็นผู้นำด้านอวกาศ เช่น การส่งมนุษย์ไปเหยียบดวงจันทร์ กิจกรรมทางอวกาศที่หลายๆ คนมองว่าเป็นสิ่งที่น่าหลงไหลและน่าสนใจในการต่อยอดการทำธุรกิจ นาซ่าไม่สามารถดำเนินกิจกรรมบางอย่างในเชิงพาณิชย์ได้ และมีการใช้เทคโนโลยีและความต้องการการเงินสนับสนุนจำนวนมาก ทำให้นาซ่ามองหานักลงทุนมาร่วมโครงการ จึงจับมือกับบริษัทเอกชน สเปช เอ็กซ์ (SpaceX) ในการลงทุนด้านธุรกิจอวกาศ ปล่อยยานดร้ากอน (Dragon) เพื่อส่งสินค้าไปยังสถานีอวกาศนานาชาติภายใต้โครงการชื่อ Commercial Resupply Services ของนาซ่าเป็นครั้งแรก นับเป็นก้าวแรกในการเปิดโอกาสด้านเทคโนโลยีทางอวกาศกับภาคเอกชน

ปัจจุบันการแข่งขันด้านอวกาศไม่ได้ถูกปิดกั้นในการเข้าถึงข้อมูล เทคโนโลยี และการไปเยือน ทำให้เหล่านักธุรกิจและผู้ที่มีความสนใจเข้าร่วมพัฒนาหรือแม้กระทั่งเป็นผู้พัฒนาเทคโนโลยีเอง และด้วยกระแสการท่องเที่ยวในอวกาศ หรือ Space Tourism มีแนวคิดในการที่จะพามนุษย์ไปสัมผัสประสบการณ์เดินทางและท่องเที่ยวในอวกาศ

Space Tourism มีความสำคัญเมื่อช่วงปี ค.ศ. 1972 หลังจากอดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ริชาร์ด นิกสัน ได้ลงนามอนุมัติเงินเพื่อพัฒนาเครื่องบินอวกาศ (Space Shuttle) และยานพาหนะที่ใช้ในระบบขนส่งไปยังอวกาศรูปแบบใหม่ ถึงจะไม่ประสบความสำเร็จในทันที แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางไปยังอวกาศ จนทำให้เกิดการตื่นตัวและแข่งขันกันมาขึ้นของภาคเอกชน

Space Tourism เป็นการก่อให้เกิดการใช้ทรัพยากรโดยไม่จำเป็น เช่น ผลกระทบของการปล่อยจรวดนั้นทำให้ชั้นโอโซนเกิดการเสียหายในระยะยาว เนื่องจากสารเคมีถูกเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศและยังมีคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมา มีลักษณะเขม่าร่มสีดำซึ่งทำให้เกิดอากาศร้อนยิ่งขึ้น

Space X

บริษัท สเปซเอ็ก (Space X : Space Exploration Technologies Corporation) จากประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นบริษัทเอกชนทางด้านธุรกิจการขนส่งทางอวกาศ ก่อตั้งโดย อีลอน มัสก์ (Elon Musk) ผู้บริหาร Tesla บริษัทผลิตรถยนต์ไฟฟ้าและการขนส่งอวกาศ ในปี ค.ศ. 2002 มีเป้าหมายในการส่งมนุษยตั้งถิ่นฐานบนดาวอังคารและพาคนทั่วไปเดินทางท่องอวกาศได้ในราคาประหยัด แต่ที่สำคัญสำหรับ Space X เป็นบริษัทเอกชนที่หน่วยงานรัฐบาลสหรัฐอเมริกาเปิดโอกาสเข้าร่วมเงินทุนในการดูแลโครงการขนส่งลูกเรือและสิ่งของเชิงพาณิชย์ เพื่อควบคุมดูแลความพยายามในการทำภารกิจนี้เป็นครั้งแรก

อีลอน มัสก์ ประสบความสำเร็จในการสร้างประวัติศาสตร์ ด้วยการส่งเที่ยวบินท่องอวกาศแรก นำกลุ่มนักท่องเที่ยวที่เป็นพลเรือนทั้งหมดและไม่ใช่นักบินอวกาศมืออาชีพของรัฐขึ้นไปท่องเที่ยวในวงโคจรโลกเป็นเวลา 3 วัน ภายใต้ภารกิจที่เรียกว่า Inspiration4 SpaceX ได้ปล่อยจรวด Falcon 9 Block 5 ซึ่งเป็นจรวดขนาดกลางแบบสองขั้นที่นำกลับมาใช้ใหม่ ได้ออกจากศูนย์อวกาศเคนเนดีในรัฐฟลอริดา โดยมีนักท่องเที่ยวทั้งหมด 4 คน นำโดย จาเร็ด ไอแซคแมน (Jared Isaacman) มหาเศรษฐีนักธุรกิจชาวอเมริกัน ผู้ก่อตั้งและซีอีโอของบริษัทให้บริการชำระเงิน Shift4 Payments ซึ่งเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในเที่ยวบินนี้ นักบินดร. เซียน พรอคเตอร์ แพทย์ประจำเที่ยวบิน เฮย์ลีย์ อาร์เซโนซ์ ผู้เชี่ยวชาญประจำภารกิจ คริสโตเฟอร์ เซมบรอสกี กลุ่มลูกเรือทั้งหมดซึ่งผ่านการฝึกเตรียมความพร้อมในการท่องอวกาศมาเป็นเวลา 6 เดือน โดยสารในยาน Crew Dragon Resilience ซึ่งเดินทางไปยังวงโคจรที่ระดับความสูง 585 กิโลเมตรเหนือพื้นโลก และใช้เวลาท่องอวกาศรอบวงโคจรเป็นเวลา 3 วัน ก่อนกลับถึงพื้นโลก ทั้งนี้ตลอดระยะเวลา 3 วันในการท่องเที่ยวรอบวงโคจรโลกนั้น กลุ่มลูกเรือทั้งหมดได้ติดต่อพูดคุยกับครอบครัวจากอวกาศผ่านระบบสื่อสารของ NASA และได้สัมผัสบรรยากาศความสวยงามของอวกาศผ่านโดมหน้าต่างขนาดใหญ่ที่เรียกว่า Copula ซึ่งเป็นแบบเดียวกับสถานีอวกาศนานาชาติ

ภารกิจล่าสุด เมื่อวันที่ 24 เมษายน ค.ศ. 2021 ยานแคปซูล Crew Dragon หรือ Endeavour ในภารกิจ Crew-2 เป็นการนำนักบินอวกาศ 4 คน ไปยังสถานีอวกาศนานาชาติและเทียบท่าเข้ากับสถานีอวกาศเป็นเวลา 2 เดือนก่อนกลับมายังโลก

Blue Origin

บริษัท บลู ออริจิน (BLUE ORIGIN) จากประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นบริษัทเอกชนผู้ผลิตอวกาศและบริการการบินอวกาศระดับต่ำกว่าวงโคจร ก่อตั้งโดย เจฟฟ์ เบซอส (Jeff Bezos) ผู้บริหาร Amazon ธุรกิจด้าน E-Commerce ที่ผลันตัวมาทำธุรกิจให้บริการเดินทางอวกาศเชิงพาณิชย์ ในปี ค.ศ. 2000 และกำลังพัฒนาเทคโนโลยีที่ทำให้มนุษย์สามารถเดินทางไปอวกาศแบบเอกชนได้

บริษัท บลู ออริจินมีเป้าหมายคือ ต้องการทำให้ต้นทุนการเดินทางไปยังอวกาศถูกลง โดยการใช้อุปกรณ์ที่ปล่อยยานอวกาศขึ้นไปซ้ำได้ เพื่อลดต้นทุนจนสามารถเกิดการเดินทางไปยังอวกาศได้บ่อยขึ้น บลูออริจินใช้แนวทางแบบค่อยเป็นค่อยไปจากเที่ยวบินต่ำกว่าวงโคจรไปเป็นวงโคจร โดยขั้นตอนการพัฒนาตั้งอยู่บนงานก่อนหน้าความฝันที่จะไปสำรวจของ Jeff Bezos นั้นเพื่อการพัฒนาจรวดการควบคุมระดับสูงคือ การขายตั๋วให้เศรษฐีที่คนเหล่านั้นจะได้สัมผัสประสบการณ์ต่างๆ หลังจากนั้นการพัฒนาเทคโนโลยีมาเกือบ 20 ปี

ภารกิจล่าสุด เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 จรวด New Shepard เที่ยวบิน NS-16 ใช้ยิงจากฐานยิงที่เมือง Van Horn รัฐเท็กซัส ได้พามนุษย์ 4 คน หนึ่งในนั้นคือ Jeff Bezos ส่วนอีก 3 คน คือ โอลิเวอร์ แดเมน (Oliver Daeman) เกอร์มัน ติตอฟ (Gherman Titov) และ วอลลี ฟังก์ (Wally Funk) ขึ้นไปบนท้องฟ้าบนความสูง 100 กิโลเมตรเหนือผิวโลก โดยการทดสอบยิงจรวดของ Blue Origin ในครั้งนี้ทั้ง 4 คนได้ขึ้นสู่อวกาศและกลับมายังโลกได้สำเร็จ

Virgin Galactic

บริษัท เวอร์จิน กาแลคติค (Virgin Galactic) จากประเทศสหรัฐอเมริกา บริษัทการขนส่งอวกาศเชิงพาณิชย์แห่งแรกของโลก บริษัทนี้เป็นส่วนหนึ่งของ Virgin Group ก่อตั้งโดย ริชาร์ด แบรนสัน (Richard Branson) มหาเศรษฐีนักธุรกิจด้านการขนส่งอวกาศและการท่องเที่ยวอวกาศ ในปี ค.ศ. 2004 บริษัท Virgin Galactic นั้นทำเกียวกับการขนส่งอวกาศเชิงพาณิชย์โดยเฉพาะ เช่น บริการส่งดาวเทียม บริการท่องเที่ยวอวกาศ

มีการวิจัยพัฒนาการบินอวกาศร่วมกับองค์การบริหารการบินและอวกาศนาซ่า (NASA) ส่วนสถานที่สำหรับปล่อยเครื่องบินขนส่งอวกาศนั้น Virgin Galactic จะใช้ฐานปล่อยที่ชื่อว่า Spaceport America ตั้งอยู่กลางทะเลทราย New Mexico ในประเทศสหรัฐอเมริกา โดยฐานปล่อยนี้จะมีบริษัทอื่นมาร่วมใช้งานด้วย เช่น SpaceX

เป้าหมายของบริษัท Virgin Galactic นั้นคือ การพัฒนายาน VSS Unity ที่สามารถขนส่งนักบินกับนักท่องเที่ยวอวกาศขึ้นสู่อวกาศบนความสูง 100 กิโลเมตรเหนือจากระดับน้ำทะเล ในสภาวะไร้น้ำหนักและเห็นทัศนียภาพของโลก

SpaceShipOne ยานอวกาศลำแรกของบริษัทได้ถูกทดสอบโดยการบินขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศครั้งแรกเมื่อปี 2004 ตัวยานออกแบบให้สามารถบรรทุกนักบินได้ 1 คน รวมผู้โดยสารอีก 1 คน ยานถูกออกแบบให้มีขนาดเล็กมีความยาวประมาณ 8 เมตร น้ำหนักประมาณ 1.2 ตัน การปล่อยตัวยานจะถูกขนส่งขึ้นไปโดยใช้เครื่องบิน Flight 16P จากนั้นยาน SpaceShipOne จะแยกตัวออกจากเครื่องบินและจุดระเบิดจรวดส่งยานขึ้นสู่อวกาศ เกิดการทดสอบการบินครั้งแรกเมื่อปี 2010 แต่ประสบอุบัติเหตุตกในปี 2014 ส่งผลให้นักบินเสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บสาหัส 1 นาย อย่างไรก็ตามบริษัทได้สร้างยาน SpaceShipTwo ลำใหม่และทดสอบบินอีกครั้งในช่วงต้นปี 2016 ยานลำนี้ของบริษัทมีความสำคัญมาก เนื่องจากถูกใช้เป็นยานขนส่งนักท่องเที่ยวอากาศ โดยภารกิจล่าสุดของบริษัท Virgin Galactic เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2021 เครื่องบินอวกาศ Virgin SpaceShipTwo ได้ส่ง 2 นักบินขึ้นไปทดลองปฏิบัติภารกิจจริงเป็นที่เรียบร้อยและปลอดภัย ซึ่งการทดลองนี้จะมีอีก 3 ครั้ง เพื่อยืนยันเรื่องความปลอดภัย

รูปภาพจาก https://medium.com/@thekeatonfox/the-future-of-space-tourism-37a93b5ef943

งานเขียนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของวิชา 751309 Macro Economic 2

ซึ่งสอนโดย ผศ.ดร. ณพล หงสกุลวสุ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

งานชิ้นนี้ เขียนโดย นางสาวพรธีรา ประภาถะโร 651610278